در علائم جاده ای برای انتقال پیام به رانندگان از اشکال، رنگ ها، کلمات و نمادها استفاده می‌شود. بدون این علائم، شاهد ترافیک و بی نظمی غیرقابل پیش بینی خواهید بود. تقریباً  برای همه علائم راهنمایی و رانندگی ورقه های شبرنگ استفاده می کنند که باعث انعکاس مقداری از نور چراغ های جلو خودرو به سمت راننده می‌شود. اگر کلمات یا علامت های روی تابلو نامفهوم باشند. رنگ و شکل  می تواند به رانندگان کمک کند. امروزه علائم نظارتی مانند علائم محدودیت سرعت به صورت مستطیلی با زمینه سفید است.  علائم توقف به صورت هشت ضلعی مجزا با زمینه قرمز برای جلب توجه راننده طراحی شده است.

طراحان باید از عناصری مانند شکل استفاده کنند و خصوصیات علائم را در نظر بگیرند که رانندگان زمانی که آن را می‌بینند به موقع واکنش مناسب نشان دهند. زمینه محیطی – معمولاً پوشش گیاهی سبز و آسمان آبی –  باید در مراحل طراحی در نظر گرفته شود.

در سال 1924 رنگ زرد روشن به عنوان رنگ زمینه برای همه علائم هشدار دهنده انتخاب شد و رنگ سفید رنگ زمینه برای تمام علائم بود. این رنگ های روشن بیشترین تضاد را با حروف سیاه ایجاد می کنند، به ویژه هنگامی که علائم با کمک چراغ های جلو در شب دیده می شوند. در علائم بعدی از گلس بیت برای تولید یک اثر بازتابنده در شب استفاده کردند.

مواد خام

علائم راهنمایی و رانندگی از سه مولفه اصلی تشکیل می شود که عبارتند از: صفحه خالی ورق پس زمینه و نقوش تابلو. صفحه خالی، معمولاً از تخته سه لا، آلومینیوم یا فولاد ساخته می شوند که به عنوان چارچوب علامت از آن استفاده می‌کنند.  که بین آن‌ها فولاد محکم تر است و نیازی به مقاو‌م‌سازی ندارد و با استفاده از یک لایه ورق استیل می توان از زنگ زدگی آن جلوگیری کرد.

برای نقوش تابلو و نمادها در صفحه پس زمینه از شبرنگ برش داده استفاده می شود. این ورق شامل دانه های کوچک شیشه ای یا میکروپریسم های جاسازی شده که در یک سطح پلاستیکی انعطاف پذیر است.