تابلو ترافیکی

استقرار علائم راه

چهار نکته را باید در مورد استقرار علائم در نظر گرفت:
الف: انتخاب محل نصب در کنار راه نسبت به تقاطع، محل خطر یا سایر مواردی که به این موضوع مربوط میشود.
ب: نحوه قرار گرفتن آنها نسبت به کناره سوارهرو و سایر جوانب مربوط به مقطع عرضی.
پ: ارتفاع آنها از زمین.
ت: جهت نصب.

الف:محل نصب

برای اینکه راننده برای متابعت از یک علامت ترافیکی، زمان کافی را داشته باشد، هر علامت به فاصله ای مناسب از نقطه مورد نظر در پیام علامت، نصب میگردد. این فاصله بستگی به مقدار سرعت طرح هر راه دارد. علائمی که برای نشان دادن پیامهای قابل تشخیص و خواندن از فاصله دور هستند، بر مبنای نوع و سرعت راه طرحریزی میشوند. علائم باید از فاصله مناسب قابل رؤیت بوده و توسط موانع پوشیده نشده باشد. رانندگان به قرار گرفتن علائم در سمت راست راهها عادت کرده اند. بنابراین در استقرار آنها باید به این نکته توجه شود. نصب علائم در سمت چپ در راههای با جداکننده وسط که نصب علائم در سمت راست به تنهایی کافی نیست، ضروری است. در سه راهی هایی که دارای اهمیت کمتری هستند، یک علامت در قسمت مرکزی که رو به روی هر دو جهت راه قرار گرفته باشد کافی خواهد بود (به جای این که یک علامت در سمت راست هر قسمت قرار گیرد). در پیچ های تند متمایل به راست، ممکن است نصب علائم در سمت چپ نیز مناسب و قابل توصیه باشد.

قرار دادن علامت در سمت چپ مکمل علامت سمت راست است، برای مثال در مسیرهای یک طرفه، تابلو ورود ممنوع در هر دو سمت نصب میشود (به جز در مسیرهای باریک). در راههای با میانه (جداکننده وسط)، تکرار علامت در سمت چپ نیز توصیه میشود. در تقاطعهای سه راهی، علائم جهت نما برای رانندگان راه فرعی را میتوان به طورمستقیم در راه اصلی و مقابل راه فرعی قرار داد. در زیرگذرها، علائم بالاسری ممکن است مناسبتر باشد. هم چنین، ممکن است علائم در میدان یا روی جداکننده وسط نصب شود.