راه های شهری و برون شهری

ایمنی ، همچون پیرایه ای نیست که پس از پایان مطالعه و ساختمان راه، بر آن ببندند و آن را بیارایند، بلکه عنصر بنیادینی است که پرثمری حیات راه، در گرو حضور مستمر آن است . از آن زمان که کوشش برای ایجاد راه شکل می گیرد، فراهم بودن ایمنی، همچون رعایت سایر ضوابط و معیارها، باید مد نظر باشد. حاصل این کار، پیدایش راهی است که ایمنی را در ذات و لابه لای وجود خود، به صورت زیربنایی دارد و بار آن را به شکل زیور تحمیلی و روبنایی بر دوش نمی‌کشد. اگر فراهم بودن ایمنی همگام با مطالعۀ راه رعایت نگردد، چاره جویی های درمانی پس از احداث، به طور کامل جایگزین آن نخواهد شد و فقط نقش ترمیم نسبی را ایفا خواهد کرد . به عنوان مثالی ساده، اگر بین دو بخش مستقیم طولانی راه، پیچ تنگ (با شعاع کوچک ) یا کوتاه (دارای طول کم ) در نظر گرفته شود، نصب علایم هشدار دهنده به سختی میتواند رانندگان را وادار به استفاده از سرعت ایمن نماید، زیرا در این شرایط و چنین ترکیبی از وضع هندسی مسیر، وجود پیچ تنگ یا کوتاه، خلاف انتظار راننده است. در این مقاله به بررسی راه های شهری و برون شهری میپردازیم.

راه های شهری

از جمله ویژگی های معابر شهری، رفت و آمد فراگیر عابر پیاده و دوچرخه سوار (و به تبع آن استفادۀ بیشتر از جدول در کنار راه )، دسترسی های متعدد به املاک مجاور، مشکلات تصرف حریم، تردد و توقف وسایل نقلیۀ عمومی و شرایط خاص زیست محیطی می باشد که هر یک امکانات مربوط به خود را می طلبد. حاکم بودن شرایط شهری، محدودیتهایی را پیش رو می گذارد که دست اندرکاران ایمنی را ناگزیر از تجدید نظر در معیارهای مربوط می کند. مثلاً در این شرایط، تأمین فضای بازیابی لازم در بسیاری از موارد، ممکن نیست و استفاده از علایم پایه شکن در جایی که خطر افتادن آن به روی عابر پیاده وجود دارد، مجاز نمی باشد.

سفارش انواع تابلو راهنمای مسیر

برای سفارش تولید تابلو با بهترین متریال و مناسب ترین قیمت بازار همین حالا تماس بگیرید.

راه های برون شهری

تنهایی و به خودی خود مفهوم « راه » در زبان اهل فن و زبان گفتگوی معمولی مردم کشور، لفظ حاکم بودن شرایط بیرون شهر را در محتوا دارد و بیان کنندۀ مسیری است که در حالت غالب برای رفت و آمد خودروهای موتوری ساخته شده و عبور پیاده و وسایل چرخدار غیر موتوری از آن فقط در موارد استثنایی مجاز می باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد راه ها پیشنهاد می گردد مقاله درجه بندی انواع راه ها را بررسی نمایید. برای مطالعه این مقاله کلیک نمایید.

قارتال برترین تولید کننده تابلو های ترافیکی

با کیفیت ترین مصالح

تنوع بالا

مشاوره فنی رایگان

کادر فنی مجرب

سرعت طرح و محدودیت های آن

معیارها در بسیاری از موارد در قالب ضرورت رعایت مقادیر کمینه یا بیشینه ای برای طراحی راه ارائه می گردد. ارائه مقادیر یا شرایط حدی به این معنا است که بنیان کار راه های شهری و برون شهری به طور مکرر و در غالب موارد بر آن قرار گیرد و یک طرح بهینه حاصل گردد. در طرح یک راه، یقیناً مواردی وجود دارد، همچون تنگناهای فیزیکی، اقتصادی و غیره که طراح پروژه را وادار به استفاده از مقادیر حد (کمینه ها و بیشینه ها ) می کند، ولی در خارج از آن باید از مقادیر حد فاصله گرفت و پروژه را با وسعت نظر بیشتری طرح کرد . اتخاذ این شیوه موجب می گردد که ایمنی افزایش یابد و راه آمادگی قبول بار ترافیک بیش از حد پیش بینی شدۀ اولیه را داشته باشد . استفاده از فواصل دید بیش از مقدار حداقل در سرعت طرح، مثال خوبی در این زمینه است.

کاربرد مقادیر حد را اغلب رعایت جنبه های اقتصادی توجیه می کند . این در حالیست که در موارد متعدد، افزایش هزینۀ ایجاد و بهره برداری از پروژۀ مناسب (نسبت به پروژۀ بهینه ) در دوران عمر آن، مبلغ ناچیزی است. در این گونه موارد پروژۀ مناسب بر پروژۀ بهینه، برتری دارد.
در پروژ ه هایی که با اتکا به مقادیر حد تهیه می شود، اغلب برای فراهم آوردن ایمنی به استفاده از علایم هشدار دهنده تکیه می کنند . این تمهید به سختی می‌تواند نقص ایمنی ناشی از طرح بهینه را جبران کند و برای جایگزین شدن ایمنی کافی، عامل ضعیفی است. کاربرد استاندارد، استفاده کننده از راه را در محیطی که اساساً ایمن تر است قرار می دهد، چه در چنین محیطی امکان بروز حوادث کاهش می یابد.

تابلو و علائم مورد نیاز برای ایمن سازی راه ها

برای اطلاعات بیشتر روی تصاویر کلیک نمایید.

قبلی

بعدی

جریان ترافیک

1. جریان عادی

جابه جایی مجموعۀ وسایل نقلیه، در قطعاتی از راه که بین دو محل انشعاب (تقاطع، تبادل و هرگونه راه ورود به تأسیسات کناری) قرار میگیرند، جریان عادی نام دارد. در این جریان، همه واحدهای متحرک عازم یک محل هستند و به سوی نقطۀ مشترکی به پیش می روند . افزایش یا کاهش سرعت عبور و منحرف شدن به سمت چپ یا راست، فقط به منظور سبقت یا توقف ضروری و با حفظ مقصد مشترک است.

2. جریان در محل تقاطع، تبادل و انشعاب

وقتی جریان به یکی از این محلها میرسد، دیگر همۀ اجزای متحرک یعنی خودروها، دارای مقصد مشترک نیستند . بخشی از آن در مسیر قبلی، ادامۀ حرکت می‌دهند و قسمتی دیگر به سمت راست یا چپ متمایل می گردند تا به مسیرهای دیگری وارد شوند یا در نقاط معینی توقف کنند.

تبادل و تقاطع، عامل بالقوۀ خطر را با خود دارد، همانطور که ذکر شد در محل آن خودروها مسیرهای مختلف متناسب با مقصد خود را انتخاب می کنند و نوعی حرکت ضربدری (به هم بافته ) در جریان ترافیک پدیدار می گردد. انشعاب یا تفکیک به دو جریان نیز همین گونه است.
طراحی ایمن تبادلها که به طور مکرر برای آزادراه و بزرگراه ضرورت می یابد، دقت و مواظبت خاصی را می طلبد . فاصلۀ دو تبادل متوالی نباید از 3 کیلومتر کمتر باشد، زیرا در غیر این صورت اختلالهایی در جریان ترافیک بین دو تبادل پدیدار خواهد شد . رابط های ورودی و خروجی، محلهای حساسی است . تجربه نشان می دهد که تعداد تصادف در رابط خروجی به ویژه در تبادل شبدری زیادتر است . ایمنی رابط ها مستلزم روانی جریان ترافیک در ورود و خروج و درون خود آن است . هر جا حجم ترافیک زیاد باشد، باید از طریق ایجاد خط کمکی و تخلیۀ سریع جریان به مسیر متقاطع، روانی جریان را تأمین کرد.

راه های شهری و برون شهری